در مکتبِ ما سجده به آن سنگ روا نیست ...
گر گریه کنان، آه کشان، سینه به خاک است
انصاف بده راهیِ منزلگهِ پاک است
در مکتبِ ما سجده به آن سنگ روا نیست
این سجده نمایی، فقط بوسه به خاک است
خاکی که بدونِ می و آب و هنر و شور
فرزند به خود می‌سپرد، خوار و هلاک است
دل در گروِ مهرِ همین خاک نهادیم
در راه وطن، جان به کف آریم چه باک است؟
در جنگ هیولایِ پُر از مرگِ مُسَلّح
ما زخمی و این مهرِ پُر از شور ملاک است
(مجید خالقیان)
دیگر سروده‌ها را بخوانید...