
شور دَری
با شورِ دَری هر دَم، خورشید شتابان شد
دَرگاه شَهَنشاهان، افسانهی تابان شد
هموارهی همراهی،
همبستهی آگاهی
شیراز همان گنجه،
تبریز خراسان شد
(مجید خالقیان)
گاهی هممیهنان و هم فرهنگان گرامی اشاره به زبان کهن دری را با لهجه و گویشی که امروز در افغانستان رایج است، اشتباه میگیرند.
البته لهجه و گویش همفرهنگان گرامی در افغانستان بسیار زیبا و ارزنده است.
ولی زبان پارسی نوین ابتدا با نام زبان دری شناخته میشد چرا که در دربار شاهنشاهان ساسانی با آن گفتگو میکردند و بعدها به زبان پارسی مشهور شد که اشاره به تمدن باستانی ایران (پارس) داشت.
بنابراین زبان کهن دری در واقع همان زبان تمدن باستانی ایران است که امروز با نامهایی مانند پارسی (فارسی)، زبان دری و زبان نیاکان شناخته میشود.
دیگر سرودهها را بخوانید...