Background Image

پر از نازی و شهنازی

مرا پُرشور و شیدا وَش

پس از رنج هزاران ساله‌ام بینی


که تو چون روشنِ آتش

و چون گرمایِ آن دلکش


همانند پگاه و نور

از آن عُمقِ امید دور


مرا دیدی و تابیدی

به سوی من خرامیدی


رها کردی مرا بانو

از آن زندانِ بدخیمِ هراس‌آمیز

چه راز آمیز،


پر از نازی و شهنازی

تو شور انگیز آوازی


برای من بخوان بانو

همیشه در کنار من، بمان بانو

(مجید خالقیان)

دیگر سروده‌ها را بخوانید...