شب یلدای دیدارت همایون

شب مهرت به دلدارت همایون

پگاه خُرَّمان، پاینده بادا

درخشش‌های دلدارت همایون

به یاد چشم و ابروی سیاهش

تماشا کن به همیارت، همایون

زمستانت پر از برف و سپیدی

سپیدی‌های پندارت همایون

همایون باد و کردارت چنین باد

به نیکی‌های گفتارت همایون

(مجید خالقیان)

بخش‌هایی از این شعر درباره روز پس از یلدا از شاعری ناشناس در این سروده تاثیرگذار بوده است:

پس از یلدا سحرگاهت همایون

طلوع روشن راهت همایون

رسید اسب زمستان، یالش از برف

نخستین روز دی ماهت همایون