زبان نیاکان
آه ای زبانِ پاکِ پر از مِهرِ جاودان
از ژرفنای جان و روان می‌پرستمت
همچون هوای تازه پر از شور و رامشی
با هر بهای پیکر و جان می‌پرستمت
اندیشه‌های نیک درون تو زنده‌اند
آری برای ماندن آن می‌پرستمت
با دفترِ سرودِ سرایندگان تو
با گفته‌هایِ نیک زمان می‌پرستمت
پیغامِ آسِمانیِ دل در تو بیکران
با همرَهانِ راه نهان می‌پرستمت
آری دَری بخوان و نیاکان ما بگو
با آن سپاس پیر و جوان می‌پرستمت
(مجید خالقیان)
دیگر سروده‌ها را بخوانید...